Συγγενής ψευδάρθωση

Θέλω να περιγράψω την περίπτωση ενός παιδιού τριών ετών το οποίο πάσχει από την σπάνια νόσο «συγγενής ψευδάρθρωση κνήμης» – αδυναμία συγκόλλησης του κατάγματος της κνήμης.

Η πάθηση εκδηλώθηκε με κάταγμα κνήμης μόλις το παιδί άρχισε να περπατάει, το οποίο δεν κολλούσε λόγω συγγενούς ανωμαλίας στην αιμάτωση της κνήμης στο συγκεκριμένο επίπεδο.

Στην αρχή προχωρήσαμε σε αφαίρεση του πάσχοντος τμήματος της κνήμης και αντικατάσταση του κενού με αγγειούμενη περόνη (το μικρότερο οστό της κνήμης) από το ίδιο άκρο. Οχτώ μήνες μετά, η περόνη είχε κολλήσει και η ακεραιότητα της κνήμης είχε αποκατασταθεί. Το παιδί περπατούσε με πλήρη φόρτιση του σκέλους. Αλλά λόγω απροσεξίας των γονιών (κάποιος κάθισε πάνω στο πόδι του) συνέβη το δεύτερο κάταγμα. Έγινε προσπάθεια αντιμετώπισης του κατάγματος με την εξωτερική οστεοσύνθεση του Ιλιζάροβ χωρίς καλό αποτέλεσμα.

Στη συνέχεια, σε ηλικία πλέον 6 ετών, προχώρησα σε αφαίρεση της αγγειούμενης περόνης, οστεοτομία στο άνω τμήμα της κνήμης, επιμήκυνση και προσπάθεια πώρωσης στο σημείο προσάραξης.

Η διάρκεια της επιμήκυνσης ήταν 4 μήνες και η διάρκεια ωρίμανσης του νεογέννητου οστού και της πώρωσης στο σημείο προσάραξης 10 μήνες. Έχει επιτευχθεί το αιτούμενο αποτέλεσμα και η ακεραιότητα του οστού είχε αποκατασταθεί.