PHYSICAL THERAPY

Η πλαστική χειρουργική προσώπου, η αύξηση του όγκου του μαστού, η λιποαναρρόφηση έγιναν μέρος της ζωής μας από πολύ καιρό. Ωστόσο, το πρόβλημα της ραιβογονίας (γόνατα που αποκλίνουν προς τα έξω), της βλαισογονίας (γόνατα που αποκλίνουν προς τα μέσα), καθώς και του χαμηλού ύψους συνεχίζει να υπάρχει, με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες και άνδρες να υποφέρουν σ’ όλη τους τη ζωή και να ανέχονται παρατηρήσεις και περιπαίγματα. Η κοντή φούστα, το εφαρμοστό τζιν, τα σορτς και άλλα είδη ένδυσης είναι απρόσιτο όνειρο για τα άτομα αυτά. Εκτός όμως από το αισθητικό πρόβλημα, στα άτομα αυτά λόγω της κακής κατανομής του φορτίου του σωματικού βάρους, στην ηλικία περίπου των πενήντα ετών αναπτύσσεται αρθροπάθεια, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία.

Η πλαστική χειρουργική χρονολογείται από την αρχαία Αίγυπτο ακόμα, όπου οι Αιγύπτιοι θεραπευτές ασκούνταν στην χειρουργική για την αποκατάσταση του «λαγώχειλου» και της ακρωτηριασμένης μύτης. Αργότερα αυτές τις δεξιότητες ανέπτυξαν οι γιατροί της Περσίας και της Αραβίας. Το 600 περίπου π.Χ. στην Ινδία, στις φυλές των πολεμιστών συνηθιζόταν η αποκοπή της μύτης των αιχμαλώτων, ώστε να είναι ευκολότερη η αναγνώρισή τους μέσα στο πλήθος. Ως εκ τούτου, η αποκατάσταση της μύτης ήταν για τους κατοίκους αυτής της χώρας πολύ επίκαιρο πρόβλημα. Η ιστορία διατηρεί ακόμη και το όνομα του Ινδού γιατρού, που περιγράφει αυτήν την εγχείρηση αποκατάστασης της μύτης, του Σουλάτ Σαμγίτ.

Η μέθοδος αποκατάστασης των παραμορφώσεων των ποδιών και της επιμήκυνσης σκέλους ανακαλύφθηκε την δεκαετία του 50 από τον Γ. Ιλιζάροβ, ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ορθοπαιδική και τραυματολογία του 20-του αιώνα. Για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιατρική πρακτική, ο Ιλιζάροβ εφάρμοσε στην πράξη τη μέθοδο ανάπτυξης των ιστών του οργανισμού. Παρατήρησε δηλαδή και απέδειξε, ότι μετά την οστεοτομία και με την σταδιακή απομάκρυνση τμημάτων του οστού, γίνετε αναγέννηση καινούργιο οστό. Παράλληλα αναγεννούνται αγγεία, νεύρα και μαλακά μόρια (μέθοδος διατατικής ιστογένεσης). Το 1951 σχεδίασε την εξωτερική οστεοσύνθεση των οστών η οποία αποτελείται από της βελόνες, δακτυλίους και ράβδους (εξωτερική οστεοσύνθεση του Ilizarov).
Σήμερα η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται ευρέως στα περισσότερα κέντρα ορθοπαιδικής του κόσμου. Εξ αιτίας της συχνής εφαρμογής της για αισθητικούς λόγους από πολλούς ορθοπεδικούς τα τελευταία χρόνια, η μέθοδος αυτή συνετέλεσε στη δημιουργία μιας ιδιαίτερης ενότητας, της «Aισθητικής Oρθοπαιδικής», ανάλογης της πλαστικής χειρουργικής.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω τους λόγους οι οποίοι οδηγούν τους ανθρώπους σε μία επίπονη διαδικασία αύξησης ύψους. Ο μέσος όρος του ύψους ενός ευρωπαίου άνδρα είναι 176 εκ., και της γυναίκας 169 εκ.. Το τελικό ύψος οποιοδήποτε ανθρώπου εξαρτάται από την κληρονομικότητα την οποία την πήραμε από τους γονείς μας. Αύξηση ύψους με ασκήσεις δεν θα δώσει καλά αποτελέσματα. Χρήση των φαρμάκων (αυξητική ορμόνη) για αύξηση ύψους στην παιδική ηλικία δεν σας συνιστώ!!! Έχει πολλές παρενέργειες, μέχρι και την εμφάνιση του καρκίνου. Στα άτομα με ύψος μέχρι 145-155 εκ.(145 εκ.- γυναίκες, 155 εκ.- άνδρες) η αύξηση γίνεται για ιατρικούς λόγους, εξαιτίας χαμηλού αναστήματος. Στη συγκεκριμένη ομάδα ανήκουν οι ασθενείς με αχονδροπλασία (νάνοι). Αντίθετα, στους ανθρώπους με ύψος πάνω από 150 εκ. η αύξηση γίνεται πλέον για αισθητικούς λόγους. Συνήθως είναι οι γυναίκες οι οποίες θέλουν να ασχοληθούν με modeling ή άνδρες οι οποίοι θέλουν να δώσουν εξετάσεις στις στρατιωτικές σχολές και δεν τους φτάνει το ύψος. Δεύτερος λόγος αύξησης ύψους είναι η ψυχολογική δυσφορία των ανθρώπων με το ύψος τους. Βέβαια, σε αυτές τις περιπτώσεις η αύξηση γίνεται όχι μόνο για αισθητικούς, αλλά κυρίως για θεραπευτικούς λόγους αντιμετώπισης των ψυχολογικών τους προβλημάτων. Σε ορισμένους ανθρώπους αυτής της ομάδας το αρχικό τους ύψος μπορεί να είναι αρκετά υψηλό, φτάνοντας μέχρι και τα 180-185 εκ. Ωστόσο, σπεύδω να τονίσω ότι οι ασθενείς με ψυχιατρικά προβλήματα έχουν αντένδειξη για αύξηση ύψους.

Ορισμένοι θεωρούν ότι η διαδικασία αύξησης ύψους είναι απολύτως ανώδυνη και ακίνδυνη. Η αντίληψη αυτή είναι λανθασμένη. Αρχικά, μέχρι να φτάσουμε στο επιθυμητό μήκος, η διαδικασία είναι, μερικές φορές, επίπονη και ενέχει δυσκολίες στη μετακίνηση. Από τους παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την οστεογένεση είναι το κάπνισμα. Για αυτό το λόγο όσοι καπνιστές επιθυμούν να αυξήσουν το ύψος τους, πρέπει οπωσδήποτε να κόψουν το κάπνισμα. Ορισμένα ορθοπαιδικά κέντρα του εξωτερικού, παρακινούμενα από εμπορικά συμφέροντα και αγνοώντας τους κίνδυνους, προτείνουν αύξηση ύψους πάνω από 7-8 εκατοστά. Το ιδανικό όριο ακίνδυνης επιμήκυνσης είναι 5-6 εκατοστά, που εξασφαλίζει και την σωστή αναλογία μήκους μηριαίου και κνήμης.

Η σύγχρονη χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση των στραβών ποδιών και αύξησης του ύψους γίνεται με γενική ή ραχιαία αναισθησία. Πάνω και κάτω από την προβλεπόμενη οστεοτομία μέσω της κνήμης εισάγονται οι βελόνες οι οποίες σταθεροποιούνται στο δαχτυλίδι, που με τη σειρά του συνδέεται με ράβδους στη συσκευή Ilizarov. Διάρκεια του χειρουργείου – τρείς ώρες και η παραμονή στην κλινική είναι μία μέρα. Από την πρώτη μέρα μετά την επέμβαση αρχίζει η κινητοποίηση των ασθενών με σταδιακή αύξηση της φόρτισης, χρησιμοποιώντας στην αρχή την περπατούρα και στη συνέχεια – τις πατερίτσες. Ένα μήνα αργότερα μπορούν να περπατούν με πλήρες φορτίο στα πόδια τους. Ο ρυθμός της επιμήκυνσης των οστών, που αρχίζει από την έβδομη μετεγχειρητική μέρα, είναι κατά μέσο όρο ένα χιλιοστό την ημέρα και η διάρκεια της επιμήκυνσης (αναγέννησης) του οστού για 5εκ. είναι περίπου δύο μήνες. Ακολουθεί η περίοδος της ωρίμανσης του αναγεννημένου οστού που κυμαίνεται μεταξύ τριών – πέντε μηνών. Ταυτόχρονα με την επιμήκυνση γίνεται διόρθωση της οποιασδήποτε παραμόρφωσης των κάτω άκρων (ραιβογονία, βλαισογονία, στροφική παραμόρφωση) για «τελειοποίηση» του τελικού αισθητικού αποτελέσματος. Μετά την αφαίρεση της συσκευής, η οποία γίνεται στο ιατρείο (η διαδικασία είναι ανώδυνη), δεν επιτρέπεται η έντονη σωματική άσκηση για 6-10 μήνες. Τα σημάδια στο δέρμα στα σημεία εισόδου της βελόνας μετά την αφαίρεση της σχεδόν εξαφανίζονται μέσα σε ένα χρόνο.

Θα ήθελα να πω την άποψη μου για την «EXPRESS» μέθοδο επιμήκυνσης για 4-5 εκ. μέσα σε δύο μήνες, που επίσης διαφημίζεται από διάφορα ορθοπαιδικά κέντρα του εξωτερικού. «EXPRESS» μέθοδος επιμήκυνσης είναι συνδυασμός ενδομυελικής ήλωσης και του κυκλικού συστήματος εξωτερικής οστεοσύνθεσης (διπλάσιο κόστος) ή απλή ενδομυελική ήλωση. Σε αυτήν την περίπτωση, λέγοντας για δύο μήνες μετά την επιμήκυνση , δεν υπολογίζουν τον χρόνο της ωρίμανσης του νέου γεννηθέν οστού που είναι διπλάσιος από το χρόνο της αναγέννησης. Εκτός από την πρώτη επέμβαση θα χρειαστούν και άλλες δύο επεμβάσεις (αφαίρεση της εξωτερικής οστεοσύνθεσης, αφαίρεση του ενδομυελικού ήλου) για ολοκλήρωση της θεραπείας. Επίσης, κρύβει πολλούς κινδύνους που μπορούν να οδηγήσουν σε αναπηρία του ασθενή.

Όπως και στην περίπτωση των βραχύσωμων ανθρώπων ορισμένοι υψηλοί άνθρωποι, ειδικά οι γυναίκες, οι οποίες έχουν ύψος πάνω από 190-195 εκ., επιθυμούν να βραχύνουν το ύψος τους καθαρά για ψυχολογικούς λόγους.

Η βράχυνση του ύψους επιτυγχάνεται με την αφαίρεση τμήματος μήκους 5 εκατοστών των μηριαίων, ενώ η στήριξη διασφαλίζεται όχι με την συσκευή Ilizarov, αλλά με τους ενδομυελικούς ήλους.

Μετεγχειρητικά επιτρέπεται άμεση βάδιση με μερική φόρτιση, η οποία σταδιακά μετατρέπεται σε πλήρη, ένα μήνα μετά. Ο χρόνος συγκόλλησης του οστού είναι περίπου 4-5 μήνες.

Η βράχυνση στο όριο των πέντε εκατοστών δεν επηρεάζει την λειτουργικότητα των κάτω άκρων.