Είναι μια επώδυνη διαταραχή που τις περισσότερες φόρες οφείλεται σε προστριβή της κεφαλής του βραχιονίου στην ωμοπλάτη.
Τα αίτια της υπακρωμιακής προστριβής είναι πολλά και χωρίζονται σε λειτουργικά και οργανικά. Τα πρώτα οφείλονται σε αλλοιώσεις των οστών όπως ανωμαλίες στο σχήμα και την κλίση του ακρωμίου, σε αρθρίτιδα της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης, σε παλαιά κατάγματα της περιοχής ή σε αλλοιώσεις στα μαλακά μόρια όπως βλάβες του μυοτενοντίου πετάλου από υπέρχρηση ή του ορογόνου θυλάκου από μικροτραυματισμούς. Στα λειτουργικά αίτια ανήκουν οι χρόνιες αστάθειες του ώμου.
Η αντιμετώπιση της πάθησης είναι αρχικά συντηρητική με ανάπαυση του μέλους, θερμότητα, αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη ή και τοπική έγχυση κορτιζόνης. Επί επιμονής των ενοχλημάτων η αντιμετώπιση είναι χειρουργική κατά την όποια γίνεται ανοικτή η αρθοσκοπική αποσυμπίεση του υπακρωμιακού χώρου.
